دوستانت پا به پای دشمنانت می زنند. پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم. از خودش باید بپرسی من نمی دانم چه شد. عاشقی با اگر و شاید و اما نشود. موقع وزن گناهانم ترازو بشکند. همیشه داشته لبخند بر دهان اتوبوس. وای نه دنیا دو نیمه شد. خوشبخت کلافی که سری داشته باشد. تکیه بر شانه های پیاده رو. به نام خداو با سلام.

سلام به همه ی دوستان! فک کنم حدود سه ساله اینجا دیگه مطلب نذاشتم ولی لطف دوستام به من همچنان پایدار بوده. دلم برای وبلاگم تنگ شده بود و گفتم به مناسبت شب تولدم یکی از شعرامو بذارم امیدوارم خوشتون بیاد. از مهری که با بی مهری تو. سفری که بی امید وصلت. شعری که بی واژه ی خوب چشمانت. تا منی که پرسه زنان در این شهر دیوانه ی بیگانه ی بی باران. در پی چیزی هستم که نیستم . هیرا سی و یکم شهریور ماه 95.

یارب از ابر هدایت برسان بارانی. وقتی کسی نباشه واسه بعضی درد دلا. شاید وبلاگ درد دل نوشته خوبی باشه. روزی که درد نداشته باشی سلطان جهانی. نیاز به مقایسه ای نیست کردن خود را با کس. نیاز به قضاوت نیست کردن کس را. چرا که همه آن منند. چه خوبه صدای بارون روی سقف خونه. نه امیدی در دل من.